بازگشت
جشن استـــقلال
شعر از مرحوم م . ابراهیم ((کوهی لشکری)) شعر از مرحوم م . ابراهیم ((کوهی لشکری))

 

 

فضای این وطن امروز رنګ دیګری دارد              بهر جانب نظر میافګنم خوش منظری دارد

دل از شادی میان سینه ام شور و شری دارد               ندارد صــبرو آرامی هوای دیـــ-ګری دارد

بلی امروز دارد دل سر و سودای استقلال

که می آید به میـهن دلبر زیـبای اســـتقلال

 

وطن امروز دارد افــــتخار نام اســتقلال               بود سرشار هر فرد وطن از جام استقـــلال

هزاران شادکامیـهاست در فرجام استقلال               ندانـم تحــــــفه ی را بهتـر از نام اســـتقلال

بود امروز از یاد وطن این جشن پرشانش

دهد در دیده و دل روشنی سیر چراغـانش

 

وطنداران شما را باد این جشن چمن تبریک              بهر خورد و کلان ویا تمام مرد و زن تبریک

برای عاشــقان و دوســتان این وطن تــبریک               به ارواح شهیدان ز خون ګلګون کفن تبریک

به هر فرد وطن این روز را من شاد میخواهم

وطن را تا قیامت همــــچنان آزاد مــیخواهم

 

بیا مطــ-رب بزن بــهر میهن ساز آزادی                    بکـــــش، ګردم فدایت، از ګلو آواز آزادی

بزن یک نغمه پرشور و خوش در جاز آزادی              به صوت دلکش خود شو غزل پرداز آزادی

چنان بنواز تا از شوق آن خوردو کلان رقصد

ز شادی و سرور و از خوشی پیرو جوان رقصد

وطن امروز جشن با شکوه و پر زشان دارد         خوشی و شادمانی هر یکی پیرو جوان دارد

مبارکــــــباد بین خویشتن خورد و کلان دارد                  بــــسی ز شــور این ملت آزادګــــ‎‎ــان دارد

که میهن خود خیال و خود سرو آزاد ګردیده

ز قید و از اســـــارت قوم ما آزاد ګردیده

 

وطن پاینده بادا تا قیامت شــوکت و شانت                      همیـــــشه باد با آزادګی مربوط دورانت

شود تجلیل از آزادګی جشـــن چراغانت                      به یاد و بود پر از افتــــخارات شهیدانت

که بهر کسب استقلال جانبازانه جنګیدند

به میدان نبرد با دشمنان جانانه رزمیدند

 

الا ای هموطن امروز یادی از شهیدان کن              برای حفظ استقلال جان خویش قربان کن

بیا و خدمت مام وطن را از دل و جان کن           ز کارو خدمت خود کشور خود را شګوفان کن

برای ارتقای این وطن خدمت بود لازم

تلاش و کارو سعی کوشش و همت بود لازم

 

وطن از ما و تو جان برادر کار میــخواهد                پی آبادی از ما خدمت بــــــسیار میخواهد

برای ارتقا یش زحمت و ایثار میخواهد               جوان عاقل و وارستـــه و هوشیار میخواهد

ز کارو کوشش و زحمت وطن آباد میګردد

ز بیــــکاری و غفلت مملکت برباد میګردد

 

بیا این میهن خود را بګیتی رشک دوران ساخت              به نور علم و دانش هر کنرش را چراغان ساخت

به زحمت دشت و صحرای وطن را چون ګلستان ساخت             زن و مرد و جوان و پیر را با علم وعرفان ساخت

که اســـباب ترقی در جهان علم هــــنر باشد

وطن را ملتی باید که از دانــــــش خبر باشد

 

بود (( کوهــی)) حبیب و عاشق و شیدای این میهن                  ز جان مفـــتون اقلیم فرح افــــزای این مـــیهن

اسیر کوه و دشت و دامن و صحرای این میهن                  شـــهید دره هـــا و وادی د دریای این میــــهن

وطن باشد انیس و مونس و جان و جهان من

حیات و زندګی و هستی و روح و روان من

 


August 19th, 2007


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان